یکشنبه ۱۸ اسفند ۹۲ در حالی نخستین مسابقه سخنرانی سخن‌سواران در سالن جابربن حیان دانشگاه شریف با ظرفیت ۲۸۰ نفر صندلی برگزار شد که بیش از ۳۰۰ نفر در این سالن حضور مستمر داشتند و گواه این امر استقبال حداکثری حاضرین در سالن برای شرکت در نظرسنجی پیامکی مسابقه بود.
در این مسابقه که به همت دفتر توسعه کارآفرینی دانشگاه شریف و با همراهی نهادهای مختلفی از دانشگاه و خارج دانشگاه با تیمی بسیار مجرب و با تجربه برگزاری رویدادهای بین‌المللی برگزار شد؛ شاهد رقابت ۱۴ نفر از منتخبین مدعیان نخستین مسابقه سخنرانی سخن‌سواران بودیم.
برنامه زمان‌بندی این مسابقه از ساعت ۱۴ تا ۱۸ تنظیم شده بود اما با توجه به استقبال بی‌نظیر حاضرین در سالن تا ساعت ۱۹:۳۰ به درازا کشید.
دبیرخانه نخستین مسابقه سخنرانی شریف میزبان بزرگانی چون دکتر علیرضا شیری، دکتر مجید محمودی مظفر، مهندس مجید دهبیدی‌پور، استاد نصرالله مدقالچی، رامبد جوان و محمد پیام بهرام‌پور به عنوان داوران این رویداد بود.
مجری این برنامه حسین کلهر از فارغ‌التحصیلان مهندسی دانشگاه صنعتی شریف بود که مدتی است در شبکه‌های مختلف تلویزیونی و رادیویی تحت عنوان مجری فعالیت میکند.
از این مجری به دست‌نوشته‌‌ی دکتر شیری درباره وی اکتفا می‌شود.” نابغه ای به اسم حسین کلهر که واقعا یکی از بهترین اجراهای مراسم را که تا الان دیده بودم، انجام داد. این مرد پر بود از نکات سریع، تیکه های دقیق و حافظه ای سریع و حقا یک مطبوعاتی بود”
در باب معرفی این سخنران می‌توان به قلم خانم ونوس هادیان اشاره کرد” کوچک بودیم که روزهای جمعه با دخترکی مو قرمز و شیرین سخن به خانه‌هایمان می‌آمد .بیشتر ما آن صدای گرم صمیمی را به خاطر داریم. آنکه از تنهایی معصومانه دست‌های آنـــــه، سخن می‌گفت بچه که بودیم دوست داشتیم بدانیم او کیست که اینگونه گرم و پدرانه غم‌های دخترکی مو قرمز را روایت میکند. او که بود که با با آن گرما، برایمان دکلمه می‌کرد . نامش را در پایان دکلمه می‌گفت اما ما هرگز چهره‌اش را ندیده‌ایم. وی کسی نیست جز سرپرست روایتگران داستان‌های بچه‌گی‌هایمان . استاد نصرالله مدقالچی”
استاد نصرالله مدقالچی همراه با پخش آهنگ تیتراژ آنشرلی روی سن رفتند و با اولین کلمه‌ای که بر زبان جاری کردند کودک درون حاضران در سالن سر از پای نشناخت و سالن غرق در تشویق شد. ایشان با ذکر خاطره ای از دوران تحصیلشان و جهت خاطرنشان کردن اهمیت برگزاری چنین مراسم‌هایی اذعان نمودند که اگر به خاطر اصرار آموزگارشان بر ادای صحیح کلمات نبود, وی هرگز جایگاه و موفقیت‌های امروزش را نداشت.
پس از سخنرانی ۱۵ دقیقه‌ای استاد نصرالله مدقالچی، ترتیب اجرای مدعیان سخنرانی مشخص گشت و در ادامه ۱۴ نفر مدعی سخنرانی در بازه های زمانی ۵ دقیقه‌ای به سخنرانی پرداختند. عمده ی این سخنرانی ها را موضوعاتی از قبیل آموزش, روانشناسی و کار تشکیل می‌دادند.
در این حین، رامبد جوان نسبت به تعداد زیاد ملاک‌های داوری عنوان کرد به نظر می‌رسد مسابقه‌ای موازی بین داوران در حال اجراست و در تلاشم با تقلب از بقیه عقب نمانم و بر این اسا تصمیم گرفته شد در مسابقه آتی اصلاحاتی انجام شود.
جدای از استرسی که هر یک از مدعیان در طول آماده شدن برای ارائه سپری می‌کردند مقابله با بحران‌هایی از قبیل تمام شدن باتری پرزنتر، مخالفت‌های مداوم حضار و … خود یکی از ملاک‌هایی بود که مورد توجه داوران قرار داشت.
پس از سخنرانی ۷ مدعی همینطور که ساعت به پیش می‌رفت زمان استراحت و پذیرایی فرا رسید و پس از یک استراحت کوتاه دوباره سالن راس زمان اعلام شده پر از مشتاقان ادامه مسابقه شد و ۷ سخنران باقی‌مانده به ارائه مطلب پرداختند.
پس از اتمام سخنرانی‌های ۱۴ نفر مدعی، نوبت به داوران رسید تا با نظریات خود راهگشای بهبود سخنرانی مدعیان و حاضرین در سالن شوند. اما این پیشنهادات به همان اندازه که آموزنده بود فضایی سرشار از خنده را نیز در سالن به همراه داشت.
در خلال این جریان می‌توان به اعتراف یکی از مدعیان اشاره کرد که با انتقاد شدید داوران نسبت به عدم تناسب موضوع انتخابی با فضای دانشگاه اشاره کرد که در پاسخ گفت: ” من یک طلبه هستم که بدون لباس در این جمع حضور یافته‌ام و خوشحالم که در چنین مسابقه‌ای شرکت کرده‌ام.”
در جریان گپ‌و‌گفت های ببن داوران و ۱۴نفر مدعی سخنرانی، یک نظرسنجی پیامکی در بین تماشاچیان حاضر در سالن صورت گرفت. بدین صورت افراد با انتخاب یک شماره از ۱ تا ۱۴ می‌توانستند در نتیجه ی داوری نیز تاثیرگذار باشند
نکته جالب در این نظرسنجی انتخاب آقای علی گروسیان از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف به عنوان نفر نخست بود که در نهایت از طرف داوران نیز با اختلاف زیاد به عنوان نفر برگزیده انتخاب شدند. وی که از برگزیدگان المپیاد فیزیک و دانشجوی همزمان دو رشته فیزیک و برق دانشگاه بود از معدود افرادی بود که به اذعان خود توانسته بود در کنار درس بر ارتقای سایر مهارت‌های خود نیز توجه کند. بر اساس خبر سایت دانشگاه صنعتی شریف درباره نخستین مسابقه سخنرانی شریف که “موضوع سخنرانی خود را درباره تبدیل کار به تفریح و بازی انتخاب کرده بود” که در این راستا تمامی موفقیت‌های خود را نیز مدیون این موضوع می‌دانست.
به نقل از متن خبرگزاری مهر درباره مسابقه سخنرانی شریف “نکته جالب این سخنرانی‌ها در این بود که اغلب از سوژه ها و موضوعاتی کمدی و طنز بهره گرفته و ارائه خود را از قالبی رسمی به شکلی خلاقانه و مفرح در آورده بودند. این نوع اجرای دانشجویان فضایی شاد و سرگرم کننده را فراهم کرده بود و دانشجویان حاضر در سالن بارها از نوع اجرای همکلاسی های خود از خنده منفجر می شدند و آنها را با تشویق های خود همراه می کردند.”
در این بین آقای خمسه عکاس خبرگزاری مهر نیز فرصت را غنیمت شمرده و تصاویر بی‌نظیری را ضمیمه گزارش کرده بود.
مسابقه در حالی به ساعت ۱۸ نزدیک می‌شد که حاضرین در سالن ابدا متوجه این موضوع نبودند. در این میان صحبت‌ها و تحلیل‌های رامبد جوان فراتر از انتظار و از جنس دیگری بود و همواره مورد استقبال و تشویق دانشجویان قرار می‌گرفت. همانگونه که در ابتدای ورود وی، سالن سرشار از جوانی و شور و هیجان شد، این فضا تا آخر باقی ماند.
تیم خبری نیز از هر فرصتی برای به گوشه کشاندن داوران و مدعیان سخنرانی و انجام گفتگو استفاده می‌کرد.
نکته جالب در این گفت و شنودها تقدیر و تشکر رامبد جوان و اساتید از دانشجویان به جهت همراهی صمیمانه‌شان یکی از مدعیان سخنرانی که در مقابل جمعیت دچار استرس شد؛ بود که با مخالفت دکتر شیری روبرو شد.
از دیگر اتفاقاتی که در سالن ایجاد تنشی مثبت و آموزنده کرد تقابل دکتر محمودی مظفر ( مدرس زبان بدن در تلویزیون) با سایر داوران به خصوص رامبد جوان بود که هر یک در مدح یا نفی زبان بدن سخن راندند.
از دیگر مدعیان رقابت در این دوره مسابقه خانم نوشین خطیب بودند .ایشان با تکیه بر یک ارائه‌ی بی‌نظیر و برخلاف نظر عمده ی داورها که اعتقاد داشتند موضوع انتخابی ایشان به لحاظ درون مایه غنی نبود، با تاکید روی جنبه‌ها‌ی فکاهی در ارائه‌شان، و صرفا با دست مایه قراردادن نام خانوادگی شان(خطیب) توانستند؛ مقام سوم مسابقه را از آن خود کنند.
در انتهای داوری‌ها، تیم اجرایی مشغول شمارش آرای داوران حاضر در سالن شد و همزمان داوران مسابقه ارائه‌های کوتاهی در مورد سخنرانی ایراد نمودند.
موضوع صحبت دکتر شیری در باب تفاوت میان سخنرانی و سخندانی بود که در انتها به این نتیجه رسید که این دو رابطه مستقیمی با هم ندارند.
در ادامه و پس از معرفی برندگان نخستین دوره مسابقه سخنرانی شریف، یگانه تندیس مسابقه و نیز تقدیرنامه‌ای به همراه جایزه نقدی یک میلیون تومان تقدیم سخن‌سوار برتر شد.
در پایان نیز عکسی به عنوان یادبود از داوران, مجری؛ تیم اجرایی و سخن‌سوار برتر برای ثبت در تاریخ گرفته شد.
اما این آخرین عکس نبود که گرفته شد و تصاویر به‌یادماندنی بسیاری ثبت شد.
تمامی این رویداد به صورت زنده توسط تیم مجرب سمینار در حال پوشش بود و حاضرین برخط مسابقه نیز به صورت زنده در نظرسنجی شرکت کردند.
همچنین در شماره ۴۵۲ هفته‌نامه همشهری جوان – صفحه ۲۲ می‌توانید گزارش مسابقه و مصاحبه با یکی از بنیانگذاران مسابقه را با عنوان سخن‌سواری ترک رامبد بخوانید.
در حاشیه مراسم با تیم اجرایی مسابقه گپی زدیم
برخی از تیم اجرایی از دانشجویان ورودی ۸۷ و 88 مکانیک و صنایع شریف هستند.
بچه‌های مهندسی و سخنرانی؟ چه ربطی دارد به هم؟ چه شد به این فکر افتادید؟
ما تجربه برگزاری خیلی از مسابقات کارآفرینی را داشتیم. در خیلی از آنها ضعف بزرگی که دیده می‌شد فضای خواب‌آوری بود که در سالن حاکم بود. سر همین گفتیم مسابقه‌ای برگزار کنیم که اسلوب یک ارائه خوب را یاد بدهیم.
چرا الان خب؟ قبلا نمی‌شد؟
برای الان نیست. مدت‌ها قبل این ایده را داشتیم. می‌خواستیم سال گذشته برگزار کنیم که دیدیم می‌خورد به انتخابات و حواشی آن. بعدش هم تا هماهنگی‌های لازم انجام شود زمان برد تا که الان برگزار کردیم.
ادامه می‌دهید یا همین یکی کافی بود؟
نه. اصلا. ما دوره دوم مسابقه را هم ۲۵ اردیبهشت خواهیم داشت. روز بزرگداشت فردوسی که از قضا خیلی به زبان فارسی خدمت کرده.
درباره مرحله دو نکته خاصی هست که اشاره کنید؟ دوره دوم بی‌شک با توجه به تجربه‌هایی که کسب کردیم بهتر از اولی خواهد بود. از کسانی هم که در زمینه طراحی لوگو یا پوستر توانمند هستند استقبال می‌کنیم که با ما همکاری کنند.
گوشه‌ای از نظریات مدعیان و حاضرین در سالن در ادامه آمده است.
-
- فقط از ته دلم خواستم منم اونجا بودم و جزو یکی از اون سخنران ها، به ویژه وقتی دیدم رامبد جوان عزیز و آقای مدقالچی هم حضور دارند راستش خیلی دوست داشتم خودمو یه بار دیگه محک بزنم. چه تپق می زدم و چه موفق می شدم در هردو حالت فقط خوشحال بودم که پس از سالها دوری از فضای سخنرانی و … با این بزرگان علم و هنر حشر و نشر دارم.
-
- اینقدر که انرژی گرفتیم دیروز نمیخواستیم برگردیم خونه! البته خوابگاه! امیدواریم که بازهم ازین اتفاقهای خوب بیفته.
چیزهایی که من یادگرفتم ازین سمینار
من از رامبد جوان(هنرمند) یادگرفتم چه خوبه خودم را بی کم وکاست زندگی کنم و دانسته هامو با اطمینان به زبون بیارم حتی اگر مدعی متخصصی اونجا نشسته باشه.
از مهندس دهبیدی(رییس مرکز کارآفرینی) یادگرفتم که میشه کوتاه سخن گفت و اثرگذار و قضاوت رو به خود شخص واگذار کرد.
از محمد پیام بهرام پور(مدرس سخنرانی) یادگرفتم سن کم باعث نمیشه از جام بلند نشم و دانسته‌هامو مخفی کنم، نشون میدم که قابل هستم هرچند کم تجربه.
از دکتر محمودی مظفر یادگرفتم که هروقت نقدی بهم وارد شد با آرامش بپذیرم و کم کم بحثمو کمرنگ کنم بدون اینکه به خودم آسیبی برسه.
از نصرالله مدقالچی(دوبلور) یادگرفتم گویا حرف زدن و شمرده گفتن از زیاد گفتن و مبهم صحبت کردن بیشتر تاثیر داره و شاید حتی مسیر زندگیمو عوض کنه.
دکتر شیری به من یاد داد که تمرین و دانش باهم ساختاری میده که تاثیر رو چندبرابر میکنه، و میشه اونقد قدرت داشت که آدمها یکپارچه گوش بشن، حتی اگه ندونن چی داری میگی!
یک جمله از رامبدجوان برای همیشه در ذهنم موند: جلب توجه با تاثیر گذاری فرق داره!
واقعا به لحظه ای رسید که شاید قرارنبود بپرسیم به چه دلیلی اونجاییم، همین که فهمیدم قراره با کوله باری از یادگیری شاد و مفرح از اونجا بریم، یعنی اتفاق بزرگی افتاده…
- امروز برای من درس سخن وری نبود به واقع درس رفتار درست بود. بسیار بسیار زخم های درونم برام آشکار شد .با توجه به تحلیل هایی که هر از چند گاهی در بین داوری ها ارائه می‌شد.
- به اشتراک گذاشتن عقایدم یکی از هدف های شرکت من در این برنامه بود.
- جایزه برنامه واقعا برای من وسوسه کننده است.من همه تلاش خودم را میکنم که این جایزه را به خانه ببرم
- من میخواهم یک پیام مفید و تاثیرگزار را از طریق این برنامه به گوش مخاطبانم برسانم
- صحبت کردن تحت فشار، خود را به چالش کشیدن و نشان دادن توانایی ها انگیزه اصلی من برای شرکت در این برنامه بود
- یادگیری، یادگیری و بازهم یادگیری. در این برنامه من در مورد طبیعت انسان یادگرفتم. در مورد ماهیت رقابت یاد گرفتم. یادگرفتم مهارت های عملکردی خود را چگونه بهبود بخشم. یاد گرفتم که چطور خود را برای برنامه ای در این سطح باید آماده کنم.
- اعتبارسنجی مهارت ها و شناخت توانایی از طریق بازخورد مخاطبان
- بسیار سرگرم کننده و جذاب است.
- همه مهارت های آموخته شده در کلاس های مربوطه را در برنامه ای بزرگ تست کردم!
- انرژی‌ای که از مخاطبان دریافت کردم غیر قابل توصیف است. استرس بسیاری داشتم ولی یادگرفتم چگونه آن را کنترل کنم.
- به نظر من مسابقات سخنرانی به عنوان یکی دیگر از راه‌های یادگیری و رشد است. هم برد و هم باخت در این مسابقه ما را به یک فرد متفاوت با قبل خودمان تبدیل میکند، چرا که خارج از منطقه آسایش رفته‌ایم و رشد کرده‌ایم.
- به منظور تعیین اینکه تا چه حد شما به عنوان یک سخنران می‌توانید شناخته شوید و عمل کنید.
- در این برنامه هدف بهبود مهارت های شخصی است و شما کمتر به رقابت با دیگران فکر می‌کنید.
- به شما این امکان را می‌دهد که توانایی های سخنوری خود را در جمع بزرگتری به نمایش بگذارید.
هنوز دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.